Connectie vóór Correctie

Mijn ervaring met positief consequent zijn als ouder en volwassene heeft steeds geleidt tot
een diepere verbinding met wederzijds respect waarin ruimte voor elkaar de basis was.

De KERNKRACHT van OPVOEDEN

De kernkracht ligt in het verbinden met het hart van je kind, het kind laten voelen dat het
erbij hoort, ertoe doet, van belang is. Richt je focus op wat het kind kan en leid hen subtiel
naar hoe het deze kernkwaliteiten op een juiste manier kan inzetten ten goede van zichzelf
en de wereld.
Geef hen de ruimte en het vertrouwen om het allemaal zelf te gaan ontdekken.
Stimuleer deze positieve eigenschappen, zonder verwachtingen, zonder oordeel…
Geef je kind dat schouderklopje, je doet het heel goed, ook als het even minder is, kan ‘je
hebt echt je best gedaan’ wonderen doen.

De kracht van CONNECTIE vóór CORRECTIE

Kinderen stimuleren zorgt voor groei. Probeer zoveel mogelijk op een positieve manier
duidelijkheid te scheppen, grenzen aan te geven, jouw kind heeft zachtheid en tegelijk
vastberadenheid nodig.
Bv: ik zie dat je goed aan het leren bent én het is tijd om aan tafel te gaan. Eerst connectie en
dan correctie, eerst begrip en dan wat er dient te gebeuren. Zonder de ‘maar’ ertussen, zo
blijf je in verbinding met je kind.

Dit is eveneens een gouden regel voor in de klas.

Respect is een heel belangrijk gegeven in de opvoeding.
Discipline betekent respectvol zijn voor jezelf, je kind en de situatie.
Als een kind iets anders doet dan wij willen, hebben we vaak de neiging om fel in het
moment te reageren. Dan flipt het kind en de ouder ook, beiden hebben geen controle meer
over hun gedrag.
Onthoud dat er in dit moment enorme groeikansen liggen voor beiden, hier liggen gevoelens
en gedachte achter die vragen om gezien te worden.

Ga hiermee aan de slag en bespreek deze op een rustig moment, misschien spiegelt je kind
een generatieve of erfelijke belasting
waar jij mee aan de slag kan en tegelijk kan het een
heel verrijkend moment zijn om deze als een vaardigheid mee te geven aan je kind.
Alle uitdagingen die we tegenkomen in de opvoeding, in het leven, in de klas zijn
groeimomenten voor zowel het kind, de ouder, de leerkracht als de volwassene op zich.

De Kracht van VERTROUWEN in ZICHZELF

Misschien wel één van de belangrijkste is “vertrouwen scheppen.” Samen met je kind kijken
naar de mogelijkheden en je kind daarin het vertrouwen geven, als zij hun focus richten op
wat zij écht wensen, dan is het ook mogelijk.
Wat een ander of instantie ook weerlegt, luister naar de stem van je kind.
Leg je kracht in het positieve, in wat je echt wenst en communiceer op deze manier: ‘het is
fijn als je wat rustiger stapt of je mag gerust wat rustiger stappen’. We schreeuwen vaak ‘niet
rennen’ laat even bewust die ‘nee’ achterwege en laat het positieve zegevieren.

BEVEL wordt VRAAG

Spreek de ander aan zoals je zelf wil aangesproken worden.
Beneden staan schreeuwen ‘Uit je bed’ wordt een rustig gesprek samen over wat hij/zij
denkt dat zou helpen om vlotter op te staan s’ morgens? Samenwerken maakt het verschil.
Stimuleer het kind om zelf over iets na te denken, dan is het ook sneller bereid om mee te
werken.

Sta ook stil dat het voor jou een open staan en accepteren is van het antwoord.
Bv: Jullie plannen een uitstap en jij stelt de vraag ‘wat neem je mee om het warm te hebben’
als het kind voldoende heeft aan een trui en het dan toch naderhand buiten koud krijgt, dan
dient het zelf te leren uit zijn of haar keuze.
Je laat opmerkingen achterwege, je geeft het kind de ruimte om te ervaren.

BEWUSTER KIEZEN

Als ouder wil je steeds oplossen, sta hier even bij stil.
Bv: De kinderen maken onderling ruzie thuis, het gaat er luid aan toe, jij wil natuurlijk
ingrijpen. Het belangrijkste hierin is om heel neutraal de vraag te stellen aan de kinderen,
hoe ze dit nu kunnen oplossen. En om korte tijd later hierop terug te komen om samen te
bespreken wat er gebeurde, waarom, wat ze eruit hebben geleerd en hoe ze dit kunnen
voorkomen toekomstgericht
.
Heel belangrijk ook om deze laatste in de klas te hanteren.

Leer je kind om bewuster keuzes te maken, daar leert het ook uit.

Als het kind weet dat jij toch weer ingrijpt of oplost, dan doet het ook geen moeite.
Bv: als het kind weet dat na ‘ruim nu eerst je kamer op! dat zich nog eens 10 keer gaat
herhalen, dan weet jij evengoed dat dit weerstand oproept.

Controle hebben en willen dat ze doen wat jij hen beveelt, roept een machtsstrijd op,
wanneer je vanuit verbinding positief communiceert dan ga je daar meteen het effect van
merken zowel thuis als in de klas.

Van Hart tot Hart
Veronique Wittezaele
www.zijn.be