Mijn levenspad kende diepe dalen, grote hindernissen maar evenzeer hoge hoogtes.
Ik deel mijn leven op in 3 fases:
Mijn eerste fase, bij de geboorte bleek ik " een vogel voor de kat te zijn " en stond met mijn ene beentje in het graf. Op mijn vijfde levensjaar kreeg ik mijn eerste bijna-doodervaring. Al die hindernissen op mijn pad hebben ertoe bijgedragen dat ik de kracht vond binnenin, de " Onvoorwaardelijke Liefde " en de bewustwording dat ik veel meer was dan alleen een lichaam. (Ik heb een lichaam, ik ben niet mijn lichaam)
Ik leerde gaandeweg omgaan met mijn energie, ze balanceren en overstijgen...
Mijn tweede levensfase, als moeder zijnde. Bij de bevalling traden complicaties op waardoor ik moeder werd van een zoon met zware bijzondere behoeftes. Als gevolg van nalatigheid bij de bevalling volgende voor mij menige operaties wat op een bepaald moment tot een tweede bijna-doodervaring kwam die ik heel bewust heb beleefd.
Alles ging gepaard met heftige en intense emoties, ik werd geconfronteerd met zoveel tegenstellingen maar wist door te dringen tot de ware essentie ervan. Zo evolueerde ik van een zoektocht naar "weten".
Het bracht mij naar de kern van mijn "ZIJN" waar alles mogelijk is en van waaruit ik een unieke communicatie en leven kon uitbouwen met mijn zoon Jeffrey.
Onze unieke band, het samen groeien bracht mij naar de Oorsprong. Ik leerde vanuit verbinding communiceren voorbij de beperking van het woord...
Het bracht mij in eenheid met mijn energie (vibratie-trilling-frequentie).
In onze Oneindige Onvoorwaardelijke Liefde wisten we samen de drempel van de overgang te nemen. het werd geen afscheid maar een" tot ziens" in het besef dat we, los van het stoffelijke, voor eeuwig energetisch en in Liefde met elkaar verbonden zijn.